ارزیابی دبی شبیه سازی شده رودخانه توسط طرحواره سطح NOAH جفت‌شده در مدل WRF با وارد کردن تاثیر شاخص توپوگرافی و مدل آب زیرزمینی

   رواناب از مهم‌ترین مولفه‌های طرحواره‌های سطح است که برآورد آن به دلیل وابستگی به بارندگی، رطوبت خاک و توپوگرافی، که به شدت با زمان و مکان متغیر هستند، مشکل است. در این بررسی دو روش مختلف پارامتره‌سازی زیرشبکه‌ای رواناب در طرحواره‌ سطح NOAH جفت‌شده در مدل پیش‌بینی عددی WRF در سه زیرحوضه رودخانه ‌کارون (زیرحوضه‌های سوسن، حرمله و فارسیات) در زمستان 2006 مقایسه می‌شوند. رواناب سطحی در طرحواره NOAH براساس تابع توزیع احتمال بیشینه ظرفیت نفوذ خاک و رواناب زیرسطحی براساس نفوذ گرانشی کف مدل خاک پارامتره می‌شود. مدل WRF-NOAH با مدل روندیابی رودخانه TRIP در حوضه رودخانه کارون، دبی را به‌ شدت فرو-برآورد می‌کند که این  می‌تواند ناشی از عدم قطعیت در پارامتره‌سازی رواناب سطحی، به‌دلیل در دسترس نبودن داده‌های نفوذ خاک و بکار بردن تابع ذهنی در برآورد تابع چگالی احتمال آن، و رواناب زیرسطحی، به‌دلیل برآورد نادرست رطوبت لایه کف مدل خاک، باشد. لذا در این مقاله طرحواره جدید NOAH-SIM، بر مبنای روش تاپ‌مدل ساده‌شده ارائه می‌شود که رواناب سطحی بر اساس شاخص توپوگرافی، به‌دلیل در دسترس بودن داده‌های شاخص توپوگرافی، رواناب زیرسطحی با واردکردن عمق ایستابی و مدل آب زیرزمینی پارامتره می‌شود. ارزیابی دبی شبیه‌سازی شده توسط طرحواره‌های‌ سطح NOAH و NOAH-SIM به‌طور جفت‌شده در مدل WRF در حوضه رودخانه کارون، بیانگر ضریب کارایی بالاتر، اریبی پایین‌تر، خطاهای مدل کوچک‌تر، ضریب همبستگی بالاتر و انحراف‌معیار نرمال‌شده نزدیک به یک طرحواره‌ SIM-NOAH است که برتری پارامتره‌سازی رواناب بر اساس تاپ‌مدل ساده شده، به‌ویژه رواناب زیرسطحی به‌دلیلی حاکم بودن آن در اکثر زمان‌های مورد مطالعه، را نشان می‌دهد. هم‌چنین تاثیر پارامتره‌سازی رواناب بر توازن بودجه آبی در هر دو طرحواره‌ سطح،  بیانگر توازن بهتر بودجه آبی توسط طرحواره NOAH-SIM است.